Afgelopen week was er inmiddels al een maand voorbij in het zoeken naar een nestje Springer Spaniëls. Ik begon al een beetje nerveus te worden, zou het wel gaan lukken? Ik nam me voor deze week een mailtje te sturen om te vragen hoe het ervoor stond met de zoektocht, en desnoods te bespreken of een ander ras toch niet een optie zou zijn.
Dit was niet nodig: donderdag kreeg ik een mailtje van de hulphondenorganisatie. Helaas met het slechte nieuws waar ik al bang voor was: de zoektocht naar een Springer Spaniël wilde niet vlotten.
Gelukkig had ik er al een beetje rekening mee gehouden, dus ik kon het slechte nieuws goed incasseren. De volgende vraag was: is er nog een tweede keuze qua ras, waar ik ook wat bij voel? Gelukkig wel. Ik had tot op het laatst nog keuzestress over 2 rassen, én ik dacht afgelopen week dus al stiekem aan het uitbreiden van de zoektocht. Ik heb gelijk doorgegeven dat ik een Golden Retriever ook zie zitten. En dat was dat, weer wachten... Dacht ik...
*de foto van de golden retriever puppy is niet van mij